Di 9 dec

Omdat het examen dichterbij komt, slaap ik iets langer uit, om mijn conditie zo goed mogelijk op peil te hebben, ondanks de medicatie. Ook in de les wil Hege me zo goed mogelijk geconcentreerd hebben op morgen: we werken heel gedetailleerd, zodat ik morgen goed weet wat doen. Ze verzekert me nog maar eens dat het gisteren echt goed was, dus dat het gewoon in orde zal zijn donderdag… En ik kan er natuurlijk vanuit gaan dat het geen echt examen is hier, en dat de leerkrachten, net zoals met kamermuziek in november, vooral vriendelijk en positief zullen zijn… Eigenlijk heb ik er stiekem zelfs een beetje zin in! In de namiddag studeer ik dan ook verder met dezelfde ingesteldheid: ik kan het!
’s Avonds heb ik repetitie met Liina en Lennu voor morgen, dan is er een klein kerstconcertje in de woonkamer, waar iedereen gewoon iets klein mag spelen. Ze willen graag het dubbelconcerto van Bach spelen, maar dan moet ik basso continuo zijn… maar dat doe ik natuurlijk met plezier! En voor het slapengaan kijken we nog samen naar Fiddler on the Roof – een van mijn allerlievelingsfilms, en zij hebben hem nog nooit gezien! We besluiten er meteen een traditie van te maken, en spreken af voor volgende week, zelfde tijd, zelfde plaats, en dan is het aan Liina om de film te kiezen…