Vrij 5 dec

We staan vrij vroeg op, want vandaag is er niet te veel tijd te verliezen: het is Sinterklaasfeest vanavond, en tevoren nog Belgisch diner. We gaan samen winkelen, en als alles thuis in de koelkast en de diepvries zit, gaan we even naar school om toch wat te oefenen. Ik kan me nog steeds niet echt concentreren, maar dat is misschien ook door de spanning voor straks?
Rond een uur of drie beginnen we boven te koken. Stoofvlees. Rijstpap, chocomousse. Sla en tomaatjes snijden. Frietjes in de oven – een friteuse hebben we helaas niet, maar de oven gaat ook prima. En dan het moment van de waarheid! Gelukkig is alles heel goed gelukt; Joris vindt het stoofvlees zelfs lekkerder dan als zijn mama het maakt (of misschien zegt hij dat maar om mij een plezier te doen?). Maar we hebben natuurlijk een flesje echte trappist in het vlees gedaan, en ook echte cote d’or genomen voor de chocomousse, dan kan het gewoon niet mislukken…
Als we klaar zijn met eten verhuizen we met z’n allen naar de woonkamer voor het Sinterklaasfeest. Eerst geven Hilde en ik wat uitleg over wat de traditie van de Sint zoal inhoudt. We laten zelfs van op Youtube een aflevering van Dag Sinterklaas zien, waarin de Sint zelf uitlegt hoe je je schoen het best moet zetten. We laten iedereen ook proeven van pepernoten en marsepein, en leren een viertal Sinterklaasliedjes aan. En dan gaan Sophie en ik naar beneden om papier en kleurpotloden te maken, zodat ze allemaal een tekening kunnen maken voor bij hun schoen… Natuurlijk is dat maar een afleidingsmanoeuvre: zodra we beneden zijn, verkleedt Sophie zich als Zwarte Piet, en Gijs, een vriend van Hilde die nu pas, helemaal stiekem, aangekomen is, wordt een prachtige Sinterklaas. Mijter, baard, rode mantel, en een dik boek waar een heleboel geheime informatie in staat over alle ‘kindertjes’. En voor Sophie een grote zak met strooigoed…
Ik ga zo subtiel mogelijk alleen naar boven met een paar blaadjes papier en wat kleurpotloden, maar nog voor ik die goed en wel heb kunnen uitdelen, wordt er héél hard op de deur geklopt… Wie zou dat zijn? Ze spelen het schitterend, en hoewel het kostuum van de Sint al van de eerste seconde begint uit elkaar te vallen, blijven ze volledig in hun rol. En de anderen doen ook echt goed mee: ze zingen liedjes, ze gaan bij de Sint op de knie zitten, ze beloven heel braaf te zijn en hun schoen te zetten met een mooie tekening erbij…
De meesten hadden nog nooit eerder van Sinterklaas gehoord, en vonden het idee van een oude pastoor met een zwart helpertje dat kindjes mag slaan ook eerst nogal ongepast, maar vanavond hebben ze het allemaal eens écht kunnen meemaken, en we krijgen heel veel lof – en prachtige tekeningen natuurlijk!