Vrij 22 aug

Ik heb heerlijk geslapen! Na rustig wakker te worden, ga ik in de keuken zitten voor een kopje muesli met yoghurt, net als thuis! Masa komt erbij zitten, en we vertellen een beetje over onszelf. Hij is 28, maar is voor de allereerste keer in Europa, en valt van de ene verbazing in de andere (muesli, keukenhanddoeken, zelfs wcpapier kent hij niet!). Hij spreekt ook amper genoeg Engels om met ons te kunnen converseren. Zou het Zweeds na verloop van tijd ook gaan lukken voor hem? Ik neem me alvast voor om hem zo goed mogelijk op weg te zetten met alle ‘dagelijkse’ dingetjes…

Na het ontbijt trekken we met z’n allen naar school, waar we kennismaken met onze contactpersoon, Joakim. We bestoken hem met tientallen vragen, maar hij is gelukkig heel vriendelijk en behulpzaam. Na een gedetailleerde uitleg over hoe we het weekend moeten doorkomen, wandelen we alvast naar het winkelcentrum om de eerste, meest noodzakelijke dingen te regelen. Het is een heel mooie dag, en we hebben er allemaal veel zin in. Maar zoals we ook gisteren al merkten, gaat alles veel trager dan gepland: de weg zoeken, omrekenen naar euro’s, een andere taal spreken,… Ik ben de enige van de groep die al wat Zweeds verstaat, en hoewel de meeste mensen op straat wel goed Engels verstaan, vind ik het toch erg handig. Het valt ook beter mee dan ik vreesde met dat ‘lelijke’ dialect hier: het lijkt een beetje op Deens qua uitspraak, maar in de eerste plaats gaat het heel traag, zoals Limburgs. En daardoor lukt het al heel aardig om kleine gesprekken te voeren…
Na een paar uur in de stad kopen we voorlopig enkel een paar simkaarten; de rest zal nog even moeten wachten, want het is hoog tijd om eten te kopen en terug naar huis te gaan. Deze keer maken we lasagna (de oven doet het wel), met de rest van de salade van gisteren erbij.

Na het eten gaat iedereen alweer meteen naar zijn kamer; ik zet me nog even achter de computer om wat dagboekschrijverij te doen - het internet is spijtig genoeg nog niet in orde. Ik overloop alle indrukken van deze twee dagen:

Het Zweeds valt, zoals gezegd, goed mee, net als het appartement en het weer. Ook de anderen zijn meteen heel open, en even geneigd om veel samen te doen. Het kotleven lijkt me dus alleszins in orde! En met de luxe van een afwasmachine en een eigen badkamer zal het ook wel gemakkelijk zijn om vriendjes te blijven :D

Die eigen badkamer heeft haar eerste grappige afwijking wel al prijsgegeven: de doucheafloop is enkel een gat in de grond, direct naast de wc. Na elke douche moet ik dus even het water wegtrekken, en meteen is heel de badkamer proper!

Iets moeilijker is het trage leven, en het afwachten tot we eindelijk een beetje de weg kennen hier! Ik wacht ongeduldig tot maandag, dan krijgen we alle uitleg op school, en hopelijk kan ik dan ook ergens een fiets op de kop tikken (Malmö is niet heel groot, maar wel véél te groot om alles te voet te doen. En een buskaartje kost telkens 16 kronen, ongeveer € 1,75 dus – dat wil ik niet te dikwijls doen!). Ook valt het erg tegen om de kronen de baas te blijven: veel dingen zijn toch redelijk duur, en zeker nu omdat er veel kosten bij zijn die ik enkel nu in het begin moet doen: simkaart, fiets, wasmiddel, olie, kruiden,… Ik probeer toch wat uit te kijken nu, want met die vreemde munten weet je toch niet goed hoeveel je écht voor iets betaalt!

Dit zijn zowat mijn meest voorkomende gedachten hier – terwijl ik m’n tanden poets schiet er me nog eentje te binnen: eigenlijk ben ik toch wel héél blij met deze kamer!