Vrij 29 aug

Vrijdag! Het is goed dat de introductieweek vandaag afloopt, want ik zou het niet langer volhouden, maar toch is het erg fijn om al meteen zoveel gezichten te kennen. Stilaan begin ik namelijk te beseffen dat het leven hier vanaf volgende week, als onze gewone lessen bezig zijn, een pak meer in m’n eentje zullen worden, als ik alleen nog maar de hele dag moet cello spelen… Misschien zullen mijn verslagjes hier tegen dan ook minder talrijk en/of uitgebreid worden, maar voorlopig gebeuren er nog veel te veel dingen om me heen die het vermelden waard zijn! De ontdekking van de dag: in de school zijn er een aantal kamertjes met bedden om even te gaan liggen tussen het studeren door, en in één van die kamertjes staat een prachtige zwartleren massage-zetel! Je kan kiezen tussen verschillende technieken, harder of zachter, rug, nek, benen, voeten,… Dit is echt niet meer te geloven! Je kan de kamer reserveren door je naam op te schrijven aan de deur, en zo kan je dus iedere dag na het oefenen of gewoon tussendoor even komen relaxen! Na een paar cello-uurtjes in de voormiddag kruip ik er al meteen een eerste keer in – zalig! Daarna moet ik alweer naar de winkel, het is alsof ik elke keer de helft vergeet. Spijtig genoeg vergeet ik tijdens het winkelen dat ik mijn cello bij heb, en een vrij kleine tas, dus het naar huis fietsen met veel te veel zakjes aan m’n stuur is nogal onhandig (hoewel, zo ontdek ik de voordelen van een trugtraprem). In de namiddag oefenen we voor de laatste keer onze show, en dan is het zover, de opvoering! Tot onze grote verbazing lopen er heel weinig dingen mis, hoewel de generale repetitie nog erg chaotisch was. Ook de stukjes van de andere groepen klinken heel fijn, en het publiek lijkt echt onder de indruk. Misschien ben ik dat zelf ook wel een beetje, we hebben het tenslotte toch allemaal op 3 middagen in elkaar gestompt… Na het optreden geeft de studentenraad een feestje. Ik probeer om zoveel mogelijk met nieuwe mensen te praten, en dan nog het liefst in het Zweeds, zolang ik daarvoor nog wakker genoeg ben. Alweer mag ik getuige zijn van het enorme drinktempo van de Zweden zelf. Ik begin me toch vragen te stellen bij het alcoholbeleid hier; als dit de gevolgen zijn van zo’n strikt systeem, heb ik het precies liever zoals bij ons… Strikt zijn ze trouwens wel echt: vanaf 22h staat er een securitas-kerel voor de schooldeur om te zorgen dat alle alcohol binnen de muren blijft! Het ziet er naar uit dat hij daar lang zal mogen blijven staan, want de meesten hebben er duidelijk zin in. Maar ik geef het al vrij snel op, laat dat weekend maar eens beginnen! Slaapwel…