Om mijn speelconditie terug op te bouwen, is het vandaag weer een lange dag. En na gisteren lijkt hij eigenlijk nog langer, omdat mijn spieren nog niet gerecupereerd zijn. Maar met genoeg pauzes en veel stretchen moet het lukken.
Als middagpauze houden we babbeltje met Liina en Lennu. We roddelen een beetje over Vallon, de nieuwe jongen van het zesde – hij heeft gisteren een heel onbeleefde indruk gemaakt tijdens het eten, en we weten niet goed wat ervan te denken (Na een enorm gedoe over een stukje spek, kwamen we erachter dat hij moslim is, en nu vragen we ons af hoe hij eigenlijk naar ons kijkt – zo zonder hoofddoek, en zonder blad voor onze mond. Het is in elk geval duidelijk dat hij zich heel anders gedraagt tegen de meisjes als tegen de jongens).
Tegen de avond aan geven mijn armspieren het op, dus ik laat ze maar rusten. Maar een fietstochtje naar de winkel zullen ze toch nog moeten verdragen – of niet? Terwijl ik mijn fiets aan het losmaken ben, valt het sleuteltje van mijn fiets op de grond, en in het rooster eronder… moet ik nu zonder fiets verder? Ik leen Kaisa’s fiets om toch te gaan winkelen, en begeef me daarna richting rooster, gewapend met alles wat ik kan bedenken om het sleuteltje eruit te vissen. En heel moeilijk blijkt het zelfs niet te zijn! Dat is erg goed nieuws, want dit rooster was al zo lang onze worst nightmare : ‘Wat als we onze sleutel daarin laten vallen?’ Nu weten we het antwoord tenminste: vijf minuutjes vissen met een schaar en een nagelknipper, en je hebt hem terug!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten