Met twee kamermuziekrepetities zit een dag eigenlijk voller dan ik zou willen. Het is leuk om te doen, en nodig natuurlijk ook – ons strijkkwartet staat ook op de concertaffiche in april – maar er kruipt heel veel lichamelijke energie in. Dus op het einde van de dag wil ik wel nog een paar uur voor mezelf studeren, maar mijn vingers gunnen het me niet… en stom genoeg voel ik me daar ook wat minder tevreden door, alsof ik achteraf toch het gevoel krijg dat ik wel wat minder flauw had kunnen zijn. Of is het juist het feit dat ik niet tevreden ben, ook al weet ik dat ik niet meer kon, waarover ik me niet lekker voel? Dit zijn het soort gedachten die heel typisch in me opkomen, wanneer ik eigenlijk een half uur geleden had moeten liggen slapen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten