Do 13 nov

Weer een rustiger oefendagje, ik keek er al naar uit. Samen met Julia ga ik een cadeautje zoeken voor Aimée, die vandaag verjaart. ’s Middags gaan we naar school, omdat het officiële opening van de nieuwe bibliotheek is – ze is al het hele schooljaar in gebruik, maar om een of andere reden is het vandaag pas voor echt. En daar zijn ze blijkbaar behoorlijk blij om: een blauw-geel gekleurd lint wordt doorgeknipt onder begeleiding van een trompettenkoor, waarna we allemaal broodjes en champagne krijgen…
Van de ene bib fiets ik daarna naar de andere, namelijk de grote stadsbibliotheek. Ik ben er helemaal nog niet geweest, maar opeens leek het zo’n goed idee, zowel om er gewoon eens naartoe te gaan als om wat boeken te lezen en mijn Zweeds zo wat verder te ontwikkelen. Het is een hele mooie bib, met een grote collectie en ook fijn om gewoon een poosje te gaan rondhangen. Ik heb mijn zinnen gezet op Ronja Rövardotter, om eens te proberen. Het boek, natuurlijk, maar er is ook een cd van – voorgelezen, door niemand minder dan Astrid Lindgren zelf! En voor het geval dat nog te moeilijk is, neem ik boek en cd van Bröderna Lejonhjärta ook maar mee; daar heb ik de Vlaamse versie van naast mijn bed liggen, dus dat moet lukken!
Ik fiets nog verder langs de stad, om dikkere handschoenen en een muts te kopen, en dan moet ik terug naar school, de plicht roept – Helgi’s opname. Het duurt vreselijk lang, zoals opnames dat weleens kunnen, en op een of andere manier heb ik het gevoel dat het nooit goed gaat worden; we moeten samen proberen te spelen met een metronoom, die we niet eens zelf horen – vreselijk moeilijk, en het maakt eigenlijk dat we echt geen muziek meer maken… Maar het is toch wat Helgi wil, en beloofd is beloofd.
Veel te laat komen we dan uiteindelijk op Aimées verjaardagfeestje, dat gelukkig nog wel bezig is. Ze heeft brownies en koekjes gebakken, en we spelen ‘pass the present’ (zijnde: een groot pak doorgeven op muziek, en als de muziek stopt, mag je een laag papier wegdoen en zit er een snoepje of een klein pakje in) – vanaf nu ben ik dus ook hier trotse eigenaar van: een bellenblaas!