Ik heb heel slecht geslapen, en blijf de hele voormiddag een beetje ‘wazig’. We repeteren een stukje voor Hilde, dat ze zelf heeft geschreven en nu eens in het echt wil horen, in plaats van altijd de computer-versie. Het is haar eerste stuk voor pianokwintet, en dat merk je wel, maar het is leuk om te spelen, en ze laat ons ook veel commentaar geven; zo leert zij ook wat er moeilijk of gemakkelijk ligt op elk instrument.
Daarna is het grote groepsles en moet ik Beethoven spelen. Het duurt heel lang, omdat iedereen wil spelen: Schumann, Prokofiev, Brahms, Shostakovich,… Ik speel pas als allerlaatste, omdat het helemaal misloopt met de piano-begeleiding: onze echte pianist kan niet komen, dus heb ik aan een andere studente gevraagd om te begeleiden, die het stuk ook al kende, maar haar les loopt uit, en ze komt pas opdagen nadat ik gespeeld heb – met de pianist van de andere klas. Hij is heel sympathiek en speelt geweldig, dus dat is op zich heel leuk! Maar het is natuurlijk wel een uitdaging om opeens te spelen met iemand zonder de minste repetitie. Maar Hege is tevreden, en de anderen zijn ook positief qua commentaar. Als ik nu die eeuwige portamento in het begin maar eens wegkrijg!
Van zodra ik de deur van de school achter me dicht laat vallen, begint de vakantie! Ik ga thuis lekker koken, en speel Memory met Julia. En dan is het tijd om mijn koffertje te pakken en te gaan slapen, want morgen ga ik weer naar Barcelona!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten