Zo 16 nov

Wat heerlijk om weer een rustige dag te hebben! Ik poets mijn kamer, want vanaf dinsdag komt er weer bezoek (van Fie en Stien…de heilige drie-eenheid eindelijk weer bij elkaar ;)). Daarna ga ik lopen, Wouter heeft een paar deftige schema’s voor weerstandstraining doorgestuurd, die zou ik in dit weer wel moeten aankunnen. Het stortregent, maar voor een keertje is dat juist fijn, het water is heerlijk fris in mijn gezicht. En net als ik kou begin te krijgen houdt het op, en komt er een prachtig zonnetje aan.
De jongens van boven laten zich ook inspireren en komen op de piste voetballen. Heel even laat ik me verleiden, maar ik ben er zo vreselijk slecht in… laat ik maar liever gaan douchen. De namiddag vliegt voorbij met zalig nietsdoen, en stilaan zou ik toch weer eens wat cello moeten gaan spelen? Eigenlijk is het op dagen als deze veel moeilijker om me te motiveren. Als ik gewoon ‘zware oefendag’ hou, weet ik zo eenvoudig dat ik niets anders zal doen, de hele dag. Terwijl mijn lijstje van dingen die ik dan op de minder zware dag wil doen onmerkbaar groeit en groeit – tot het cellospelen er dus over schiet… Op een dag zal ik ook daarvoor een oplossing vinden! Maar vandaag zit er echt niet meer in dan een toonladder. Het is zo lastig, ik slaag er niet in om nog hard te oefenen in de avond. Maar vroeger op de dag wil ik gewoon buiten gaan om van het licht te genieten!