Zo 30 nov

Het beeld van de smurrievis bezorgt me een nogal onrustige nacht, niet echt wat ik nodig heb om rond zes uur in te checken voor mijn vlucht naar Kopenhagen. Maar Jeroen maakt alles weer beter, hij is zo lief! Gelukkig zien we elkaar met Kerstmis alweer terug!
Ik begin te wennen aan het vele vliegen, en slaap de hele terugweg door. Ook thuis in Malmö heb ik eigenlijk meteen zin om te slapen, maar ik por mezelf toch tot een beetje rondlummelen tot ’s avonds, zo heb ik tenminste meteen een goede nacht. Cello spelen zal wel tot morgen moeten wachten. Dan begin ik terug aan mijn schema – dat lijkt eigenlijk al behoorlijk lang geleden, dus tijd om er weer in te vliegen!