donderdag 7 mei 2009

Do 7 mei

Sinds een paar dagen ben ik naar de DVD van het concert aan het kijken, in korte stukjes, om goed te kunnen opletten. Het is wel wat onwennig om mezelf bezig te zien, maar los daarvan valt het heel erg mee. Met het speelniveau kan ik zeker tevreden zijn, ik heb gespeeld zoals ik het kon (en dus niet veel verloren door zenuwen, een primeur!). Wat wel heel erg opvalt zijn de parasietbewegingen, waar Hege het al vaak over heeft gehad. Ik verlies zoveel energie aan dingen die niets met de muziek te maken hebben… daar heb ik nog veel aan te leren! Hege heeft al zo vaak gezegd dat ik mezelf eens op video moest opnemen om het beter te kunnen zien – ik moet haar alweer gelijk geven!
Ik blijf het opmerkelijk vinden hoeveel ze me dit jaar al heeft geholpen. Het is echt een toevalstreffer geweest: ze heeft dezelfde problemen gehad, en weet precies hoe die moeten worden opgelost. Het had evengoed anders kunnen zijn. Tegen Rebecka zegt ze net dezelfde dingen, en bij haar loopt het helemaal niet zo goed. We gaan samen eten in een Italiaans restaurantje, waarvan de eigenaars vrienden van Fabio zijn, en daar vertelt Rebecka dat ze plannen maakt om volgend jaar naar Mats, de andere docent, over te schakelen. Het rare is dat ik me heel goed kan voorstellen wat haar stoort in de lessen: ze vindt Hege te recht door zee, te grof soms (ze kan bijvoorbeeld heel hard beginnen lachen als iets niet lukt), en te overtuigd van haar eigen gelijk. Maar het zijn juist diezelfde dingen die ik interessant en motiverend vind: ze is misschien wel nogal hard, maar ook altijd opnieuw, en onuitputtelijk bereid om te helpen om het beter te maken. En ze heeft me nog nooit iets laten doen wat niét werkte – hoogstens iets wat pas na verloop van tijd werkte, omdat ik het tevoren niet goed begreep. Ondanks dat alles moet ik nu Rebecka toch steunen: als ze geen motivatie en inspiratie vindt in Hege’s lessen, kan ze maar beter zo snel mogelijk veranderen. Ik ben zelf toch ook veranderd na het eerste jaar, en daar heb ik nog geen seconde spijt van gehad...

Geen opmerkingen: