Zo 3 mei

Als ik wakker word, voel ik me wel 80 jaar oud – het fietsen van gisteren, na een zware training vrijdag, zit nog in mijn benen, en ook de repetitie, na zoveel dagen rust, laat zijn sporen na. Ik kom er niet toe om mijn kamer te verlaten, en blijf binnen maar wat aanmodderen: blog aanvullen, oude Humo lezen, beetje online-tv kijken,… Pas als het buiten bewolkt wordt, krijg ik zowaar zin om buiten te gaan – als het nu begint te regenen, duurt het misschien wel een paar dagen lang? Bovendien voel ik dat mijn hoofd genoeg heeft van de leegte. Morgen weer tijd om cello te spelen!