Ma 11 mei

Gisteravond heb ik, naar aanleiding van deze schrijfsels, een mailtje gekregen van Alex, steunend erelid van de vereniging die mijn leven heet. En dat doet wonderen! Met Hege op reis en weinig duidelijke verplichtingen voor de rest mis ik de goesting om actief te zijn, om het beste van mezelf te geven – intrinsieke motivatie dus. Maar met extrinsieke motivatie ben ik wel aan te porren: zoals met een feestje achteraf, in het geval van Simons examen. En ook dit mailtje helpt al, los van de inhoud, op die manier: zonder specifieke aanleiding krijg ik gelukwensen voor hoe ik het er totnogtoe heb afgebracht, en goede raad over hoe het verder kan. Of liever: iemand anders vindt het zo belangrijk dat ik opnieuw zin krijg in hard werken, dat hij de moeite neemt om me daar persoonlijk aan te herinneren. Zo krijg ik meteen het gevoel dat het er toch wel degelijk iets toe doet. En energie om in gang te schieten!