Ma 4 mei

Zoals gezegd is het weer tijd om cello te spelen. Maar zo opnieuw beginnen, het is toch niet gemakkelijk. Zou ik toch maar thuis blijven oefenen? Op school kan ik me wel beter concentreren. Dus doe die moeite maar – het is ook goed om even tot daar te wandelen. Maar als ik nu vertrek, zijn er geen klassen vrij. Binnen een halfuurtje dus… en zo wordt het opeens véél later…
Maar uiteindelijk geraak ik wel op school. Echt studeren kan ik het nog niet noemen, daarvoor is mijn conditie te ver weg: zelfs een uurtje achter elkaar spelen is eigenlijk al te veel. Verbazend, als ik bedenk hoe goed ik vorige week in vorm was – hopelijk komt het net even snel terug!