Nadat de dringendste praktische zaken voor school geregeld zijn, zie ik stilaan ook wel het voordeel in van nog een week bij mijn liefste te mogen zijn. Hij moet natuurlijk wel overdag werken, dus zoek ik alvast iets om me overdag bezig te houden… zoals bijvoorbeeld: een cello. Gisteravond was het repetitie van het OUB, het orkest van de universiteit waar Jeroen nu in meespeelt om zijn slagwerk wat op peil te houden (hoewel ze natuurlijk niet aan het USO kunnen tippen). Daar hebben we het al even aan de celli en de dirigent gevraagd, maar zij hadden spijtig genoeg geen idee hoe ze me konden helpen. Dus ga ik vandaar maar zelf op zoek, bijvoorbeeld op het internet. Hoewel dat in Spanje duidelijk nog niet zo ingeburgerd is als in België vind ik toch een luthier die niet enkel gitaren heeft. Snel daarheen! Het is een pak langer stappen dan ik verwacht had (de metro nemen ben ik nog niet gewend, en zo lang het niet regent kan een wandeling nooit kwaad), dus mijn teleurstelling is dan ook groot als blijkt dat de winkel in kwestie een aantal weken gesloten is wegens verbouwingen. Maar tussen de werklui blijkt toch iemand te zijn die iets meer weet; nadat ik heb uitgelegd wat ik zoek (jawel, ze spreken Engels), geeft hij me twee andere adressen. Eentje ervan is heel dicht bij Jeroens appartement, dus ik haast me daarheen (nu dus wel met de metro). Het is al bijna sluitingstijd, en de man in de winkel geeft me vlug een kaartje met huurtarieven voor studio-instrumenten. Maar het is nogal duur en omslachtig, om op een kartonnen doos te kunnen oefenen in het appartement, waar ik dan de huisgenoten en buren op mijn dak krijg wegens geluidsoverlast… Liever dus maar de andere winkel proberen, maar dat is voor morgen.
Eerst zullen we weer calimocho drinken, spelletjes spelen, lekker koken, en South Park kijken – genoeg voor een gezellig avondje thuis-met-z’n-twee.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten