Za 18 okt

Aangezien ik vandaag wil doen alsof het maandag is, ga ik om 8u naar school om lekker de hele dag te spelen. Het gebouw is zo goed als leeg, dus ik neem een luxueuze grote klas, met spiegel en vleugelpiano. Ondanks de mooie omkadering is mijn concentratie er niet helemaal bij: het aftellen tot woensdag neemt me meer in beslag dan ik zou willen; juist omdat ik deze keer naar Spanje ga, en ik dus moet zorgen dat mijn bagage gereed is, kleren die mee moeten op tijd gewassen zijn, boeken van de bib nog op tijd teruggebracht worden, … Daardoor ben ik er al langer mee bezig dan toen Jeroen vorige keer hierheen kwam, en zeker vandaag: het lijstje met dingen die maandag en dinsdag nog moeten gebeuren, wordt steeds langer, maar het zijn allemaal zaken die ik in het weekend niet kan oplossen.
Tegen ’s avonds mag ik toch weer tevreden zijn over het oefenen, maar mijn stemming wordt verstoord door een hoop slecht nieuws van het thuisfront. Het is zo frustrerend om hier te zitten, zonder iets te kunnen doen, zonder iets te kunnen zeggen… Uiteindelijk kruip ik maar in bed, want me hier zorgen zitten maken heeft ook zo weinig zin!