Nog meer uitslapen – wat een feest! Het uitrusten maakt echter ook minder leuke gedachten in me los: ik mis Jeroen, thuis, België,… het is vreemd maar in feite is dat de eerste keer sinds ik hier ben, tenminste dat ik er echt droevig van wordt. Maar op een bepaalde manier is dat ook wel leuk; foto’s kijken en naar melige liedjes luisteren (Clouseau!) heeft zo zijn charmes.
Na een paar uur pruilen ga ik toch maar wat cello spelen, Liina komt na haar yogales hierheen om naar Kodaly te luisteren. Die begint stilaan bijna te klinken zoals ik het zou willen – er zijn nog wel valse noten in, maar het lijkt toch al wat meer op een muziekstuk. Na het voorspelen gaan we in de keuken zitten om de rest van de avond samen te koken: ik heb een boel groentjes die op moeten, daarvan maken we een gigantische lasagne, zeker genoeg voor drie dagen. En zij leert me focaccia bakken, dat is een Italiaans brood met olijfjes. Het is heel gemakkelijk te maken, en je kan creatief met het deeg omspringen: zeezout, zongedroogde tomaatjes, paprika, nootjes,… Dat wil ik zeker eens zelf proberen! Het is zo leuk om de hele avond rustig met elkaar in de keuken te zitten; we zingen wat liedjes samen (nog een paar lessen en ik kan de noten van Finlandia helemaal – nu de woorden nog!), en praten heel lang over muziek studeren en alle problemen die daarbij komen kijken. En op het einde is er natuurlijk heerlijk eten!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten