Woe 1 okt

Het is raar en een beetje lastig om weer in mijn eentje en om zeven uur op te staan, maar ik ga voor de korte pijn. En voor ik het doorheb is de dag alweer bijna voorbij, en heb ik zoals gewoonlijk terug zes uur gespeeld; het eelt op mijn handen lijkt niet weggeweest. Zo gaat het goed!
Om 16u moet ik stoppen met oefenen, want het is tijd voor onze eerste Zweedse les! Die begint pas vandaag door wat praktische problemen met de universiteit van Lund. Ik wil vandaag even de kat uit de boom kijken en dan beslissen of ik de lessen effectief zal volgen… Maar al na twee minuutjes is het me erg duidelijk: dit is vreselijk saai! De lerares hangt volledig vast aan haar leesboekje, wat voor bijna iedereen een stuk onder niveau is; de meesten zijn hier toch al minstens een week of vier, dus zaken als ‘hoi’ en ‘spreek jij Zweeds?’ heeft iedereen al vanzelf onder de knie gekregen. Ze zegt er ook bij dat alles rond praten zal draaien, dus we krijgen enkel de hoogst nodige grammatica en spelling mee – dat zou het enige zijn waarvoor ik misschien zou blijven… ik zal wel op mezelf wat grammatica studeren, en misschien eens wat kranten lezen op internet!
’s Avonds spelen we weerwolven, lekker spannend met kaarslicht erbij. Het is er echt een ideale groep voor, iedereen speelt heel actief mee, en omdat we elkaar stilaan ook een beetje kennen, komt er al heel wat tactiek bij te kijken!
Daarna zet ik me nog even met Aimée aan tafel om een beetje Zweeds te oefenen, en dan is het hoog tijd om te gaan slapen, wil ik er morgen weer om zeven uur uit kunnen…