Di 23 sep

Omdat het heel de dag orkest is, geeft Hege vandaag ’s morgens vroeg les, net voor de repetitie – maar we doen het rustig aan. Ze vraagt me om te stemmen, en daar blijven we bijna een halve les bij hangen: hoe je je eerste noot op het podium speelt tijdens het stemmen, hoe je daar rust uit kan putten voor het moeilijke stuk dat erop volgt, hoe belangrijk het dan ook is om dat al te doen met een perfecte boogtechniek…
Aan Kodaly spelen komen we vandaag niet toe, maar misschien kan ik nog wel een week gebruiken; ik weet dat ze het volgende keer écht goed wil hebben. Volgens haar kan ik het binnen twee of drie weken echt afmaken, dus moet ik dringend een extra stuk kiezen om aan te werken! Ze heeft mijn repertoirelijstje bestudeerd, en vraagt me om iets te kiezen wat ik echt graag wil doen, mooie muziek, als tegengewicht voor de techniekuren, en als het enigszins kan een moeilijk concerto, dat is altijd goed… Zoiets laat ik me geen twee keer zeggen natuurlijk, ik weet stiekem al heel lang wat mijn antwoord op die vraag is: Schumann! Dat vindt ze een uitstekend idee, dus mag ik binnenkort naar de bib!
Ik kom minstens een kwartier te laat in het orkest, maar dat moet dan maar. Ze beginnen hier trouwens altijd geweldig stipt, dat moet ik ook zonder uitlopende celloles nog gewoon worden. Als de repetitie gepland is om 10u, is iedereen er tien minuten tevoren al om te stemmen, zodat om 10u echt de eerste noten weerklinken. Dat is in Brussel niet helemaal de gewoonte…
Na het orkest ga ik met mijn laptop in de bib zitten. Het internet werkte weer niet gisteravond, en aangezien het de vorige keer opgelost was door gewoon even naar de winkel te fietsen en daar te merken dat er niets scheelde, probeer ik het deze keer maar gewoon op school. En inderdaad, in de bib krijg ik weer zonder probleem netwerktoegang…
Nu kan ik terug skypen met Jeroen, om de laatste dingen voor zijn bezoek te regelen. Daarna ga ik nog even lopen, om mijn lichaam wat beweging te geven, die moet het tijdens het orkest zo missen. ’s Avonds kijk ik een beetje TV, dat doe ik hier niet zo vaak, maar we hebben op zich wel goeie kanalen, en de Engelstalige programma’s en films zijn ondertiteld, niet gedubd, dus ze zijn perfect te volgen. Er is ook wel veel brol, onder andere een heleboel ‘Idool’-varianten. En de presentatoren zijn heel grappig, allemaal vreselijk androgyn, met veel make-up en strakke T-shirts. Volgens Julia is dat mode in Stockholm… maar ik vind er echt niets aan!
Slapen lukt me pas heel laat op de avond, ik ben veel te blij dat Jeroen eindelijk gaat komen!