Woe 17 sep

Om voldoende oefenuren bijeen te sprokkelen, heb ik vorige week bijna elke dag nog tot ’s avonds laat op school gezeten. Het is zo moeilijk om een lege klas te vinden in de namiddag, dus nam ik een lange middagpauze en ging ik tegen het avondeten verder doen. Deze week wil ik het eens anders proberen, want ik geloof dat ik in dat ritme niet genoeg slaap kreeg. Het plan voor deze week is het goeie oude dagritme van de middelbare school – studeren van acht tot vier, met nooit meer dan een uur pauze. Vandaag heb ik nog wel een afspraak net na de middag, dus ik loop wel wat vertraging op, maar het lukt me toch om avondeten te beginnen maken met het vooruitzicht op een volledig lege avond! Wat een zaligheid! De afgelopen jaren in Leuven heb ik lege avonden op een vinger kunnen tellen, en ik genoot eigenlijk ook veel van die volle agenda. Maar mijn leven hier is wat gezapiger, en het bevalt me! Lekker koken, was insteken, een spelletje spelen, thee drinken,…
Evaluatie van de nieuwe planning is voor deze eerste dag alvast erg positief: vorige week had ik meer pauzes tussenin, maar lag ik ’s avonds in mijn bed met het gevoel alsof ik alleen maar geoefend had de hele dag, en dat zorgde al meteen weer voor een paar spookbeelden, zowel over praktische zaken (‘nu ben ik vandaag alweer niet bij de bank geraakt’) als over mijn sociaal leven (‘ze zal het wel begrijpen als ik pas volgende week tijd vind om dat mailtje te beantwoorden’)… Misschien is er in werkelijkheid eigenlijk geen verschil tussen de twee, en krijg ik al die dingetjes nu evenmin geregeld. Maar het voelt wel heel anders dat ik me veel minder laat nog hoef te concentreren. Benieuwd of het zo blijft!