Zo 28 sep

De wekker loopt vroeg af, maar we ontbijten wel lekker rustig: vooral geen haast, dit moet een leuke dag worden. Het is ook voor mij het eerste bezoek aan Kopenhagen, ik heb de toerist in mij wat op zijn honger gelaten de afgelopen weken, zodat het nu samen met Jeroen kan. Onze eerste halte is het infokantoor, maar dat is helaas vandaag gesloten, net als nog vele andere dingen hier. Dat is een beetje een tegenvaller, ik ben er in Malmö aan gewend geraakt dat alles op zondag open is. Maar het is toch mijn enige vrije dag deze week, en we willen vooral rondwandelen, dus we laten het niet aan ons hart komen. Een plattegrond van de stad met wat uitleg erbij over de belangrijkste gebouwen kunnen we wel bemachtigen, en daarmee zijn we voorlopig zoet. We wandelen een poosje doelloos rond, eten iets kleins, en stilaan bedenken we een plan voor de rest van de dag. Eerst en vooral gaan we een kopje koffie drinken bij Amy, een vriendin die ik vorig jaar op cursus in Denemarken heb leren kennen. Ze geeft ons nog een paar tips over cafeetjes en restaurants, en dan beginnen we echt aan onze ‘sightseeing’. We lopen een stukje langs een aangeduide wandeling op de kaart, langs de haven en een aantal prachtige parken en kerken, en als apotheose natuurlijk het zeemeerminnetje. Met de nadruk op ‘tje’, het is echt helemaal niets bijzonders, en toch moeten we behoorlijk wat moeite doen om er een foto van te maken waar geen drie Japanners bij opstaan. Kan iemand ons vertellen waarom dit zo speciaal is? We genieten veel meer van de indrukwekkende driemaster in de haven, het hilarische erotiekmuseum, de sfeervolle Anglicaanse kerk, de oude burcht en de prachtige meren aan de rand van de stad. In de buurt van die meren gaan we op Amy’s aanraden iets drinken. We vinden een supergezellig eethuisje, ‘Kalaset’, en besluiten meteen om hier vanavond terug te komen om te eten. Maar eerst nemen we de bus naar aan Christiania, een hippiecommune in een gekraakte kazerne, met prachtige muurschilderingen, gezellige kraampjes, en natuurlijk veel wiet. In een cafeetje is er een jamsessie bezig, waar we even naar blijven luisteren. Helaas is jamsessie hier net hetzelfde als repetitie, en het klinkt eigenlijk nergens naar, maar we amuseren ons wel! Tenslotte keren we terug naar Kalaset, en het eten daar is inderdaad superlekker. Wat een heerlijke dag! Kopenhagen verdient zeker een stip qua stad om eens te bezoeken, en we hebben met ons tweetjes ook een onmiskenbaar dagtriptalent getoond…