Do 25 sep

Vandaag ga ik voor een keertje niet voor dag en dauw naar school om toonladders te spelen, maar slaap ik lekker uit in de armen van Jeroen. Toch moet ik tegen tien uur naar school, het orkest wacht. Matthew is vandaag afwezig, dus hebben ze partiële repetitie gepland. Die verloopt in twee delen: in de voormiddag met de celli en de contrabassen, en in de namiddag in afzonderlijke strijkkwartetjes. Zo leren we elkaars partijen wat beter kennen, en merken we goed naar wie er wanneer moet gekeken en geluisterd worden. Dat is heel leuk, ook om alweer wat nieuwe mensen te leren kennen. En hopelijk heeft het inderdaad zijn effect, want morgen is het al concert! Na de repetitie heb ik met Jeroen afgesproken in het centrum; hij is al daar met mijn fiets, ik kom achterna met die van Karoliina. We brengen een bezoekje aan de systembolaget, en wandelen door het centrum en dan naar de zee. Ik vind het moeilijk om te voorspellen hoe mooi iemand anders het hier vindt – vooral dan Jeroen die net een maand in Barcelona heeft gewoond! Wat hem vooral opvalt is dat hier zoveel ruimte is. Misschien ben ik dat al te veel gewend, het valt me echt niet meer op. Maar het kan inderdaad gemakkelijk een paar honderd meter duren, zelfs aan het strand bij prachtig weer, eer je ook maar iemand tegenkomt! Het is spijtig dat we niet zoveel tijd hebben om echt elke dag ergens heen te gaan, maar we moeten vooral genieten van de tijd die we dan toch voor elkaar hebben – dat is toch de belangrijkste reden dat hij hier is! En genieten doen we zeker…