Op een luie zaterdag als vandaag is blog schrijven in zekere zin wel een karwei; de goesting ontbreekt om me achter mijn computer te zetten, en er gebeurt ook niets om over te kunnen schrijven… Nochtans vind ik het belangrijk om elke dag iets te schrijven, hoe klein ook, want er gebeurt wel elke dag iets wat ik zelf niet wil vergeten. En misschien doet het er dan gewoon niet toe of het ook interessant genoeg is om hier te publiceren, alleszins zal ik ooit wel blij zijn dat ik de moeite toch heb gedaan… Morgen ben ik hier precies een maand, maar er is hier intussen zoveel gebeurd!
Wat wil ik van vandaag zeker onthouden?
Luxe-ontbijt met Sheherazade op de achtergrond
Een authentiek tikkeneike, helaas wel zonder eierdopje, maar een espressotasje is even goed
Het besef onderweg van de Lidl terug naar huis dat ik me nooit meer mag laten verleiden om drie kg patatten in een keer te kopen
Avondeten op de zesde verdieping, om de rest van gisteren op te krijgen
De ontdekking dat gevulde wijnbladeren er niet beter op worden tegen de volgende dag, maar koekjestaart des te meer
De noodzaak om een Engelse vertaling te maken van de spelregels van Machiavelli
De geanimeerde discussie over wat er op zes december zal gevierd worden: Finse onafhankelijkheid of Sinterklaas?
Zeker wanneer ik het allemaal eens opgeschreven heb, kan ik niet geloven dat ik dat bijna niet had gedaan…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
hoi Katrien,
die vertaling van de spelregels kan je gewoon van het net halen hoor - maar je moet zoeken op "citadels" ipv machiavelli...
inclusief alle varianten die je kan spelen...
groetjes,
carla
Katrientje,
Ik kan begrijpen dat het moeite kost om telkens op nieuw te schrijven,maar ik lees het heel graag!
En na je Erasmusjaar kan je het zelf herlezen, en sta je verstomd hoe je dacht in het begin!
Een reactie posten